Çocukken bir belgesel izlemiştim hiç unutmam. Bir karınca kolonisi konu alınmıştı. Suda ölmüş bir hayvan leşine ulaşmak için koloninin bir kısmı suya girerek kendilerini feda ediyor, arkadan gelenler de boğularak ölen karıncalardan oluşan köprüden geçerek amaçlarına ulaşıyorlardı.
Malum günümüzde ülkeyi kötü yönettiğini, insanları soyup soğana çevirdiğini düşündükleri iktidarı "Kefenin cebi yok" diye başlayan beddua cümleleriyle lanetleyenler çoğunlukta. Kimisi de kurdukları daha ılımlı cümlelerle belki vicdanları kanar da yanlış yoldan dönerler, doğru yolu bulurlar iyimserliğinde.
Maalesef ancak çalanın insan değil de zihniyet olduğunu anladığınızda sadece "Kefenin cebi yok" diyerek mücadele etmenin anlamsızlığını anlayabilirsiniz. Bundan uzun zaman önce ekilen tohumların kökleri bugün asırlık kökleri boğuyor ve susuz bırakıyor.
Karşı karşıya olunan durum sadece bir adamın ve avanesinin zenginlik ihtirası değil.
Daha yaratıcı ve etkin mücadele yöntemleri geliştirmek gerek. Bilinçli ve mutlu ebeveynlerce yuvasında iyi donatılmış, fikri hür vicdanı hür yeni nesiller yetiştirmek gibi.
Elbette ki kefenin cebi yok ama zaten dert de parayı öbür tarafa götürmek değil, zihniyetin devamını sağlamak.